Τετάρτη 25 Νοεμβρίου 2009
Περιστρεφόμενη πόρτα
Σε μια κοινωνία σαν την ελληνική όπου τους κανόνες του ορθού καθορίζουν όσοι έκαναν αντίσταση ακούγοντας Μίκη στο Παρίσι, θεωρείται ντροπή να λέει κανείς την αλήθεια, δηλαδή ότι ενοχλείται από την υποβάθμιση της ζωής του. Οι προσωπικές καταθέσεις θεωρούνται «λαϊκισμός». Οσοι εξετάζουν όλες τις παραμέτρους και αμφισβητούν την πιθανότητα ενσωμάτωσης όλων των ξένων, χαρακτηρίζονται «ακροδεξιοί». Ακόμη και η χρήση της λέξης «λαθρομετανάστης» αντιμετωπίζεται με καχυποψία. Εκείνοι που νέμονται τα παράσημα της Αριστεράς βάζουν στο στόχαστρο τις απαιτήσεις των πολιτών που δεν ανήκουν σε μειονότητα. Είναι γουρούνι όποιος θέλει μια καθαρή γειτονιά, είναι φασίστας όποιος φοβάται μόλις νυχτώσει, είναι κατάπτυστος εκείνος που κλαίγεται επειδή χάνει την αξία το διαμερισματάκι του. Οι μεταπολιτευτικοί κήνσορες επέβαλαν κανόνες αλτρουισμού και υποκρισίας ίσως επειδή τον λαθρομετανάστη τον είδαν μόνο στην τηλεόραση. Μιλάνε για την παραλιακή της Πάτρας χωρίς να έχουν πατήσει ποτέ το πόδι τους- και αν το πάτησαν ήταν για λόγους κοινωνικού τουρισμού. Η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για τον καταυλισμό περιφρόνησε την καθημερινότητα των Πατρινών. Αναφέρεται σε «κτηνωδία εισβολής αστυνομικών δυνάμεων» χωρίς να εξετάζει την ανασφάλεια στην οποία είχαν καταδικαστεί οι κάτοικοι της πόλης. Το καθεστώς της βίας και της ανομίας που είχε εγκατασταθεί στο λιμάνι, οι κλοπές, οι επιθέσεις στους περαστικούς, δεν αντιμετωπίζονται ως κτηνωδία. Η ανακοίνωση λέει ότι «δεν υπήρξε κανένα ίχνος ευαισθησίας», ομιλεί «για δικαίωμα στέγασης και ανθρώπινα δικαιώματα». Δεν αντιλέγουμε, όλοι έχουν ανθρώπινα δικαιώματα, έχουν οι ξένοι, έχουν και οι ημεδαποί. Είπε και άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ στην ανακοίνωση, με το σύνηθες γλωσσικό πατρόν. Ζήτησε παραίτηση υπουργού «προτού ο φανατισμός με τον οποίο προωθεί την ακροδεξιά ατζέντα της ΝΔ γκρεμίσει και τα τελευταία υπολείμματα τους κράτους δικαίου». Είναι προφανές ότι μαζί με την Ακροδεξιά μεγαλώνει και η αφελής Αριστερά, που σε όλα δίνει μια ροζ διάσταση. Οι ξένοι, λένε, καλλιέργησαν την ελληνική γη. Οι ξένοι έχτισαν πέτρινες πεζούλες και καθάρισαν τα σπίτια μας. Ξεχνούν ότι τους ξένους τους πληρώσαμε με τα μισά του κανονικού μεροκάματου και τους εκμεταλλευτήκαμε κανονικότατα. Βάζοντας όμως έναν νοσταλγικό τόνο στην αφήγηση νομίζουν ότι ανατρέπουν την αλήθεια.
Στην Πάτρα κατοικούσαν σε χαρτόκουτες ως και 3.000 άτομα που δεν βρήκαν δουλειά ούτε θα έβρισκαν ποτέ. Γυρόφερναν την απελπισία τους. Η ιδέα για κέντρα φιλοξενίας κρίθηκε καρατζαφερική. Η ιδέα της επαναπροώθησης στις πατρίδες χαρακτηρίστηκε φασιστική. Αυτοί οι εύκολοι αφορισμοί δεν αλλάζουν την αλήθεια. Η Ελλάδα ήταν «περιστρεφόμενη πόρτα», όσοι έμπαιναν στροβιλίζονταν χωρίς δυνατότητα εξόδου. Στην επιχείρηση της Πάτρας εντοπίστηκαν 44 ανήλικοι που θα οδηγηθούν σε κέντρο φιλοξενίας, 15 ενήλικοι με χαρτιά που φιλοξενούνται σε ξενοδοχείο και 15 παράνομοι που πήγαν στην Ασφάλεια. Είναι προφανές ότι όταν οι αριθμοί είναι τέτοιοι, διψήφιοι, οι χειρισμοί είναι καλύτεροι. Για 15 άτομα μπορεί να βρεθεί ξενοδοχείο, για 1.500 κομματάκι δύσκολο.
Σε λίγο καιρό οι Πατρινοί θα νομίζουν ότι τον καταυλισμό τον είδαν στον ύπνο τους. Ηταν εφιάλτης. Οσοι πουν ότι ήταν ένα όνειρο και θα ήθελαν να το ξαναζήσουν, είναι ή ψεύτες ή αφελείς αριστεροί, που γνωρίζουν τις συγκρούσεις των πολιτισμών μόνο μέσα από τις σελίδες του Τσβετάν Τοντόροφ.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artId=278467&dt=14/07/2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου