Η Παπαρήγα υπέρ αναγνωρίσεως του Deree!!

Μιλώντας στη συνέχεια για τα ζητήματα της ισοτίμησης των πτυχίων, τις αυταπάτες που καλλιεργούνται και την ουσία των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, η Αλέκα Παπαρήγα ανέφερε:

«Θα σας το πω καθαρά. Εμείς είμαστε ριζικά αντίθετοι στην ισοτίμηση των πτυχίων ανάμεσα π.χ. στα κολέγια και στις τρίχρονες σχολές που υπάρχουν με τα Πανεπιστήμια, πέρα και ανεξάρτητα απ' το τι ποιότητα έχει είτε το Πανεπιστήμιο είτε οι τρίχρονες σχολές. Είμαστε αντίθετοι στην ισοτίμηση των σχολών επαγγελματικής ειδίκευσης με τις σχολές επιστημονικής μόρφωσης και ειδίκευσης.

Δηλαδή, είμαστε αντίθετοι με 50 χιλιάδες, 100 χιλιάδες οικογένειες που στέλνουν εκεί τα παιδιά τους; Δεν είμαστε αντίθετοι με αυτό, γιατί εμείς δε θέλουμε να κοροϊδεύουμε. Θα σας πω ένα στοιχείο, αν και θα μπορούσε κανείς να μιλάει πάρα πολύ για αυτό.

Ισοτίμηση μπορεί να γίνει. Ομως θα έχουν πραγματικά την ίδια αξία στην αγορά - έτσι όπως τη λένε - αυτά τα πτυχία; Ενδεχομένως ορισμένα, π.χ. το Deree, μπορεί να γίνει ισότιμο με το ελληνικό Πανεπιστήμιο. Το Αμερικάνικο Κολέγιο έχει τις διασυνδέσεις του, έχει το παρελθόν του, έχει μερίδιο της αγοράς και μπορεί στα πλαίσια της ισοτίμησης να θεωρηθεί ανώτερο από πολλές πανεπιστημιακές σχολές. Μπορεί να ισοτιμηθούν διάφορα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών και στην πράξη το πτυχίο να μην έχει καμία αξία, διότι η όλη πορεία είναι να έχουμε διαβάθμιση τόσο στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, όσο και στο άλλο συνονθύλευμα που κινείται δίπλα στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Παντού θα υπάρχουν τα Ιδρύματα της πρώτης γραμμής, της δεύτερης, της τρίτης, της τέταρτης.

Η ισοτίμηση μοιάζει με την ισοτιμία που υπάρχει στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Εδώ το Σύνταγμα λέει ότι οι πολίτες είναι ισότιμοι μα δεν είμαστε. Θα γίνουν ισότιμα, επειδή δηλαδή θα μπει η ισοτίμηση;

Εχουν αυταπάτες οι γονείς αυτοί που πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα έχουν την ίδια θέση, π.χ. ο Μηχανικός που έκανε τρία χρόνια σε Σχολή Πολιτικών Μηχανικών ή άλλης κατεύθυνσης ότι θα είναι ισότιμος στην πράξη με τους Μηχανικούς του Πολυτεχνείου. Και αν ακόμα ένα μέρος απ' αυτούς προσλαμβάνεται, θα προσλαμβάνεται με διαφορετικούς όρους συνθηκών δουλιάς και αμοιβής.

Και με την ευκαιρία, επειδή είπα για το Deree. Χτες έγραψε η "ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ" ότι έχω στείλει την κόρη μου στο Deree. Οντως, έτσι είναι. Ενα παιδί αν δεν μπορεί ή δε θέλει να πάει στο Πανεπιστήμιο, δεν έχει διέξοδο στην Ελλάδα, τι θα κάνει μετά το Λύκειο. Κάπου πρέπει να πάει.

Το ζήτημα όμως ποιο είναι; Ποια είναι η στάση του ΚΚΕ απέναντι στο Deree; Απορριπτική στην ισοτίμηση. Ο κάθε γονιός στέλνει το παιδί του όπου μπορεί. Το στέλνει και έξω και στερείται. Αλλά ποια πρέπει να είναι η πολιτική στάση της λαϊκής οικογένειας; Η πολιτική στάση πρέπει να είναι η καταδίκη αυτής της κατάστασης.

Βεβαίως, δεν μπορούμε να παραπέμψουμε τις σπουδές των παιδιών μας μετά από 10, 20 χρόνια που μπορεί να συμβεί κάτι καλύτερο. Ο καθένας θα προσπαθήσει. Μήπως δε στέλνουμε τα παιδιά μας στα φροντιστήρια για να μπουν στο Πανεπιστήμιο; Δεν καταδικάζει το ΚΚΕ αυτούς που στέλνουν τα παιδιά τους στα φροντιστήρια, αλλά το θεσμό των φροντιστηρίων. Και μπορεί εν πάση περιπτώσει να "συμβιβάζεσαι" και να στέλνεις το παιδί σου στο φροντιστήριο, αλλά είναι ένας λόγος παραπάνω για να παλέψεις.

Ο Συνασπισμός έχει παίξει μεγάλο ρόλο σε αυτό το θέμα. Χρόνια μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο έβαζε ζήτημα αναγνώρισης των τίτλων ελευθέρων σπουδών ως ισότιμα με τα Πανεπιστήμια. Καλά, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ είναι εκτελεστές, αλλά παίζουν και ενεργητικό ρόλο υπέρ των συμφερόντων του ΣΕΒ που θέλει φθηνό ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Αλλά δεν μπορεί να λες ότι έχεις μια ριζοσπαστική πολιτική στην Παιδεία και στο όνομα των φοιτούντων στα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών να συνηγορείς σε μια πολιτική η οποία είναι επιζήμια και γι' αυτά τα παιδιά.

Κρύβουν την ουσία των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων

Ενα άλλο παράδειγμα: Αναφέρεται π.χ. ότι χρειάζονται ριζικές αλλαγές στην Παιδεία προκειμένου να απεγκλωβιστεί απ' τον κρατικό εναγκαλισμό. Πέρα απ' το ότι αυτό είναι ουτοπικό, διότι είναι σαν να δέχεσαι ότι η Παιδεία είναι υπεράνω της κοινωνίας και η γνώση και η χρήση της είναι κάτι άσχετο.

Για να δούμε τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα. Βεβαίως ήταν κάτω από μια κρατική εποπτεία και έλεγχο και βεβαίως υπάρχει ένας απαράδεκτος γραφειοκρατικός έλεγχος των Πανεπιστημίων. Για να προσλάβουν μια καθαρίστρια ή προσωπικό, πρέπει να πάρουν την έγκριση του υπουργείου Παιδείας.

Ομως ποιος καθόριζε τα προγράμματα στα Πανεπιστήμια, το υπουργείο Παιδείας; Την αξιοποίηση των κοινοτικών ποσών, που μάλιστα γίνεται με ατομική ευθύνη των καθηγητών; Τι έκανε το υπουργείο Παιδείας; Ευνοούσε αυτό το καθεστώς, αλλά πάρα πολλά πράγματα στα Πανεπιστήμια γίνονταν με ευθύνη της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Δεν μπορούμε να πούμε πως ό,τι υπάρχει μέσα στα Πανεπιστήμια οφείλεται στον κρατικό εναγκαλισμό, άρα αν αυτός φύγει αυτόματα θα γεννηθεί το καινούριο, το προοδευτικό και το σωστό. Τόσες Σχολές και Τμήματα που έχουν ιδρυθεί χωρίς πραγματικό αντικείμενο ή με ψευτοαντικείμενο ή με αντικείμενο ξένο και απ' τις ελληνικές απαιτήσεις, αυτό ποιος το αποφάσισε;

Βεβαίως, οι κυβερνήσεις έκαναν στραβά μάτια, διότι έτσι βολεύονταν τα πάντα. Αλλωστε ήξεραν ότι τα Πανεπιστήμια δε θα έκαναν επιλογές έξω απ' την κυρίαρχη ιδεολογία και πολιτική, επομένως δε χρειάζεται πάντα να υπάρχει ο ασφυκτικός έλεγχος.

Η ουσία των μεταρρυθμίσεων που έρχονται σήμερα, εμείς τις λέμε αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, είναι ακριβώς να προσαρμοστεί η εκπαιδευτική πολιτική και στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη στις απαιτήσεις της Λισαβόνας.

Από τη σκοπιά τους ξέρουν τι κάνουν και βιάζονται

Πρέπει να απομυθοποιήσουμε αυτές τις αλλαγές που έρχονται.

Ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων άγχεται. Οι βιομήχανοι της Ευρώπης και τα όργανά τους συνεδριάζουν συνεχώς και εξετάζουν τι γίνεται με την Παιδεία. Διότι οι άνθρωποι ξέρουν τι κάνουν απ' τη σκοπιά τους. Σε τρία χρόνια πρέπει να εφαρμοστούν και να επιταχυνθούν οι αντιδραστικές αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα, διότι πέρασαν 7 χρόνια από το 2000 που αποφασίστηκαν στη Λισαβόνα.

Δεν μπορούν να πάνε με το εκπαιδευτικό σύστημα που υπάρχει σήμερα.

Πρώτα - πρώτα από χώρα σε χώρα αποτυπώνει και ορισμένες προοδευτικές κατακτήσεις, χωρίς βέβαια αυτό να μετατρέπει την Παιδεία σε ένα χώρο αντίθεσης προς τη λογική του συστήματος. Αλλά απ' τη στιγμή που σήμερα κυριαρχεί ή θα κυριαρχήσει στην πορεία το μοντέλο του ευέλικτου περιστασιακά εργαζόμενου με ορισμένες δεξιότητες, πρέπει να προσαρμοστεί και η Παιδεία. Λένε καθαρά ότι πρέπει να μικρύνει ο χρόνος σπουδών. Εχω πεντάχρονες πανεπιστημιακές σπουδές, σου λέει. Βγάζω επιστήμονες οι οποίοι θα διεκδικούν κιόλας αντίστοιχη αξιοποίηση. Δεν τους χρειάζομαι.

Θέλουν ταχύρυθμη μόρφωση για τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων, γιατί με τις σημερινές εξελίξεις στην επιστήμη, στην τεχνική, στην οργάνωση της εργασίας ήδη χρειάζεται ποσοτικά λιγότερο εργατικό δυναμικό. Οπως γενικά στις συνθήκες των νέων τεχνολογιών η ζωντανή ανθρώπινη εργασία μειώνεται, έτσι και εδώ χρειάζεται λιγότερο επιστημονικό δυναμικό. Αυτό το επιστημονικό δυναμικό θα βγει στα Πανεπιστήμια για τις ελίτ.

Θέλουν ιδιαίτερα στροφή προς την επαγγελματική ειδίκευση και όχι προς την επιστημονική μόρφωση και επιστημονική ειδίκευση. Το λένε καθαρά. Πρέπει να αλλάξει ο συσχετισμός αυτών που πηγαίνουν στο Γενικό Λύκειο με αυτά τα παιδιά που θα πηγαίνουν Τεχνικές υποβαθμισμένες Επαγγελματικές Σχολές. Είναι μεγάλο το ποσοστό στην Ελλάδα και ενδεχομένως και σε αρκετές χώρες της Ευρώπης.

Δεύτερον. Ξέρουν πάρα πολύ καλά ότι η Παιδεία παράγει εργατικό δυναμικό το οποίο θα θέλουν μόνο να ξέρει τόσα όσα τους χρειάζονται για να ανεβάσουν την εκμετάλλευση και το κέρδος. Το θέλουν όμως και πλήρως πνευματικά, ιδεολογικά χειραγωγημένο. Βεβαίως, αυτό γινόταν πάντα, αλλά ωστόσο ξέρουν ότι ο χώρος της Παιδείας είναι ένας ζωντανός χώρος. Τα παιδιά δέχονται βεβαίως τα μηνύματα μέσα από την Παιδεία, επηρεάζονται, αλλά δέχονται και τα μηνύματα της κοινωνίας και εκεί συντελείται διαπάλη.

Θέλουν να ελέγξουν, από την προσχολική ακόμα ηλικία, πολύ καλύτερα το περιεχόμενο της μόρφωσης. Και τα μέτρα τα οποία παίρνονται αφορούν, θα έλεγα με αριστοτεχνικό τρόπο, αντιδραστικά όμως, και το ίδιο το περιεχόμενο της μόρφωσης. Αλλάζουν ακόμα και οι μέθοδοι διδασκαλίας, ο τρόπος της διδασκαλίας. Εμφανίζονται "νέες" παιδαγωγικές αντιλήψεις, ακριβώς για να υπηρετηθεί αυτός ο στόχος, δηλαδή οι μελλοντικοί εργαζόμενοι, να μην είναι θεατές μιας πολιτικής ή έστω παθητικά υποταγμένοι, αλλά ενεργητικά. Βεβαίως και δε θα το πετύχουν.

Τρίτο στοιχείο που ενδιαφέρει περισσότερο. Τα Πανεπιστήμια ειδικά και η Παιδεία γενικότερα παράγουν νέα γνώση, έρευνα. Βεβαίως, πάντα σε συνθήκες καπιταλισμού η επιστήμη ήταν στην υπηρεσία πριν απ' όλα της κερδοφορίας. Ομως τώρα θέλουν ακόμα πιο αποκλειστικά, με ακόμα καλύτερο προγραμματισμό, με καλύτερες συγκεκριμενοποιήσεις και επομένως δεν τους βοηθάει έμμεσα να γίνεται αυτό, αλλά πρέπει άμεσα οι επιχειρηματίες να μπουν από το Δημοτικό ακόμα και κυρίως στο Πανεπιστήμιο, για να μπορέσουν να κάνουν την εκμετάλλευση, να καθορίζουν και το αντικείμενο της έρευνας, να εκμεταλλευτούν το ανθρώπινο δυναμικό καλύτερα.

Η Παιδεία ως χώρος δημιουργίας κερδών

Η ίδια η Παιδεία είναι αντικείμενο, είναι χώρος δημιουργίας κερδών. Οκτώ "ευαγή" Ιδρύματα που πίσω τους κρύβουν αντίστοιχα επιχειρηματικά μεγαθήρια, τα Ιδρύματα Λαμπράκη, Μποδοσάκη, Ωνάση, Νιάρχου, Κωστόπουλου, Λεβέντη, Ευγενίδου και της Εθνικής Τράπεζας συνασπίζονται για να αναλάβουν συντονισμένη δράση γύρω από την εκπαίδευση, σε δυο σκέλη. Εδώ υπάρχουν και τα ξένα Κολέγια, αλλά και ελληνικοί Ομιλοι.

Πρώτα - πρώτα να παράγουν εκπαιδευτικά προϊόντα για μαθητές και εκπαιδευτικούς με εισαγωγικά μαθήματα σε αντικείμενα όπως είναι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός και οι κοινωνικές οικονομικές εξελίξεις και καινοτόμα εκπαιδευτικά παιχνίδια στο διαδίκτυο.

Σημειώνουμε ότι αντίστοιχα εκπαιδευτικά παιχνίδια, που προσομοιώνουν πραγματικούς πολέμους, διαθέτει στο διαδίκτυο το αμερικανικό Πεντάγωνο και μάλιστα στρατολογώντας τα επιτελεία του από τους καλύτερους παίχτες.

Το δεύτερο σκέλος των δραστηριοτήτων είναι η λεγόμενη επιμορφωτική κοινοπραξία, που αφορά τη μελέτη απασχόλησης των αποφοίτων από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και τα ΤΕΙ σε συνεργασία με το ΙΟΒΕ, το Μελετητικό Ινστιτούτο του ΣΕΒ, με σκοπό την παροχή πληροφόρησης για τους απαιτούμενους από την οικονομία και την αγορά εργασίας "εθισμούς" - αυτά είναι δικά τους λόγια - γνώσης και δεξιότητας στα επιμέρους επαγγέλματα.

Η γνώση λοιπόν είτε γίνεται όπλο υπηρέτησης αντιδραστικών στόχων, είτε, και βεβαίως με όρους κινήματος, μπορεί και πρέπει να γίνει ριζοσπαστικών, προοδευτικών, φιλολαϊκών στόχων. Θα αναφερθώ αποσπασματικά σε δυο - τρία ζητήματα, για να δούμε τις συνέπειες απ' αυτήν την εξέλιξη, συνέπειες που έχουν να κάνουν και με το κόστος της Παιδείας και με τους νέους ταξικούς φραγμούς, αλλά και με το περιεχόμενο».

Η γλώσσα δέχεται μεγάλο χτύπημα

Ειδική αναφορά έκανε η Αλέκα Παπαρήγα στο περιεχόμενο των σπουδών. Στάθηκε στο θέμα της «διαθεματικότητας», αλλά και της επίθεσης που δέχεται η ίδια η γλώσσα:

«Εισάγεται, είπε, η περίφημη «διαθεματικότητα», ακόμα και στο νηπιαγωγείο. Δηλαδή μέσα από ένα μάθημα θα μαθαίνεις και όλα τα άλλα. Δηλαδή μια σούπα...

Για παράδειγμα η "διαθεματικότητα" στα μαθηματικά - ξέρετε, η "διαθεματικότητα" μπορεί να ακούγεται ως ωραίο πράγμα - περνάει μέσα από τις ασκήσεις του βιβλίου των μαθηματικών... Στα ισοδύναμα κλάσματα, προτεινόμενη εργασία: Τι είναι ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας; Προβλήματα με πρόσθεση και αφαίρεση, προτεινόμενη εργασία: Ποια ασυνήθιστα κατοικίδια ζώα γνωρίζετε; Τι μας προσφέρουν τα κατοικίδια; Παράγραφος εξισώσεις, όπου ο άγνωστος Χ είναι μειωτέος ή αφαιρετέος, προτεινόμενη εργασία: Γιατί υπήρχαν πειρατές το 1796; Πράξεις με αριθμητικές παραστάσεις, προτεινόμενη εργασία: Ο ρόλος των φυτών στο νερό. Λύνω σύνθετα προβλήματα με τις τέσσερις πράξεις, προτεινόμενη εργασία: Σε τι ωφέλησε η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου τις δυο περιοχές που συνδέει; Πολλαπλασιασμός φυσικών και δεκαδικών αριθμών, προτεινόμενη εργασία: Γιατί οι άνθρωποι κάνουν διακοπές; Κάνουν διακοπές τα ζώα; Αναγωγή στη δεκαδική κλασματική μονάδα, προτεινόμενη εργασία: Ετοιμάστε το δικό σας γενεαλογικό δέντρο...

Το μεγάλο θύμα, η Γλώσσα. Το έχουμε πει, είναι τρομακτικό αυτό που γίνεται. Καταρχήν επίσημα και στα εγχειρίδια που δίνονται στους δασκάλους για το πώς θα κάνουν το μάθημα, η Γλώσσα ανάγεται σε μέσο επικοινωνίας. Επομένως φεύγουν από τη μέση τα δοκίμια, τα λογοτεχνικά έργα, η ποίηση, που υπήρχαν στο μάθημα της Γλώσσας και που, εδώ που τα λέμε, περνούσε και κάτι το προοδευτικό και κάτι το σημαντικό. Εβλεπες και τρεις στίχους του Ρίτσου. Διάβαζες και για τον Καβάφη, λίγο Παπαδιαμάντη...

Αυτά μειώνονται και στη θέση τους μπαίνουν συνταγές μαγειρικής. Αυτή είναι η "διαθεματικότητα". Θες να μάθεις Γλώσσα; Επί τη ευκαιρία μάθε και συνταγές μαγειρικής, πώς κάνουμε το γουρουνόπουλο!..

Η γλώσσα του e-mail, η γλώσσα του Internet και επομένως και βασικά η γλώσσα του τουρισμού. Ξεκινάμε από τη ναυμαχία της Σαλαμίνας και φτάνουμε στο ότι σήμερα στη Σαλαμίνα υπάρχουν ωραία ουζερί, που μπορείς να βρεις χταποδάκια θαυμάσια κλπ, κλπ.

Το χτύπημα που θα δεχτεί η γλώσσα θα είναι πολύ μεγάλο. Η γλώσσα δεν είναι απλώς επικοινωνία. Δηλαδή με 500 - 1.000 λέξεις να επικοινωνούμε. Κι αν θέλετε, κατά τη γνώμη μας, εμφανίζεται νέα εκδοχή του γλωσσικού προβλήματος, που για πάρα πολλά χρόνια στο παρελθόν απασχόλησε, και που ξέρετε ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα, οι δημοτικιστές και άλλοι προοδευτικοί άνθρωποι έπαιξαν ένα σημαντικότερο ρόλο, με ευρύτερες διαστάσεις.

Αυτά τα αναφέρω παραδειγματικά, γιατί υπάρχουν κι άλλα που δεν ξέρει κανείς αν πρέπει να κλαίει ή να γελάει. Μοιάζουν με ανέκδοτα, αλλά δεν είναι ανέκδοτα, γιατί αφορούν το τι διαβάζουν τα παιδιά μας και το πώς μαθαίνουν να εργάζονται, να σκέφτονται».

http://www1.rizospastis.gr/page.do?publDate=16/1/2007&id=8425&pageNo=8&direction=1